මට හිතෙන්නේ අපේ ජිවිතත් හරියට ගිරිකුලක් වගෙයි . එකේ මුදුනටම නගින්න අපි දරන්නේ ලොකු වෙහෙසක් ... එත් එක මුදුනටම නගින්නෙ කීයෙන් කීදෙනාද ?.... හුගක් ය අතරමේද ඇදගෙන වැටෙනව. තවත් අය කන්ද මැදදි ගමන ඇතහැරල අපහු පහල බහිනව...... එත් මම තාමත් ඒ කන්ද දිහා බලාගෙන ඉන්නවා විතරයි කියලයි මට හිතෙන්නෙ.........
Thursday, June 24, 2010
විත්තිකාරිය
අකීකරු නුබෙ සුසුම් දැළ මත
පැටලිලා ගිය මගේ නෙත්...
තේමා කදුලින් යදම් බැද සිත
අගුලු දැමුවේ මගේ නෙත්
මිහිරි වු නුබෙ පෙම් බදින සුළු කතා
සුරේ ගිලී ගිය හද
තව තවත් එහි ගැබුරු දිය මත
අද දෙමුවෙත් නුබේ පෙම් හඩ
නෙතට රසදුන උනත් නුබ රුව
නියගලා මල වී මගේ ලග
නොපෙන්වා නුබෙ විස පෙගුනු හද
මරා දෙමුවේ මගේ පෙම් හිත
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment