මට හිතෙන්නේ අපේ ජිවිතත් හරියට ගිරිකුලක් වගෙයි . එකේ මුදුනටම නගින්න අපි දරන්නේ ලොකු වෙහෙසක් ... එත් එක මුදුනටම නගින්නෙ කීයෙන් කීදෙනාද ?.... හුගක් ය අතරමේද ඇදගෙන වැටෙනව. තවත් අය කන්ද මැදදි ගමන ඇතහැරල අපහු පහල බහිනව...... එත් මම තාමත් ඒ කන්ද දිහා බලාගෙන ඉන්නවා විතරයි කියලයි මට හිතෙන්නෙ.........
Thursday, June 24, 2010
මා හද පාර ලිය උණු ........
මා හද පාර ගිලිහුණු පද වෙල්
ගීයක අතුරා නුබට පුදන්නම්
එ ගීයේ රෙඩ් ශෝකී ගී හද
නෙසී නුබගේ
දෙසවන් අතරේ
සුමදුර ගීයක් මතු වීයන්
හිත තුල පේරී වදදුන් සිතුවිලි
වදන් වලට කෙටිවී
මගේ මුවින් ගිලිහෙන යාමේ
එ ගී හඩ නුබේ දෙසවන් අතරේ
බලාපොරොත්තුව ගෙන එවා
කාලය තුල සේගවීගත් මතකය
සිහිනෙන් විත් හඩ පාරද්දී
හෙගුම් වලට ඉඩදී මොහොතක්
හසරෙල් නගනු නෙතී
පදරචනය : උදිත වීරසිංහ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment