මට හිතෙන්නේ අපේ ජිවිතත් හරියට ගිරිකුලක් වගෙයි . එකේ මුදුනටම නගින්න අපි දරන්නේ ලොකු වෙහෙසක් ... එත් එක මුදුනටම නගින්නෙ කීයෙන් කීදෙනාද ?.... හුගක් ය අතරමේද ඇදගෙන වැටෙනව. තවත් අය කන්ද මැදදි ගමන ඇතහැරල අපහු පහල බහිනව...... එත් මම තාමත් ඒ කන්ද දිහා බලාගෙන ඉන්නවා විතරයි කියලයි මට හිතෙන්නෙ.........
Thursday, June 24, 2010
නුබත් මමත් විතරඉ අද පාලු වීදියේ
සිහින මියෙන සද මියයන
අහස් නිම්නයේ ...............
ඒවිද යන්න එවිත් යන්න ඉරබටු තරුවේ
රේ සිහිනෙන් අදුර මෙදින් .......
අදුරු හදට පිය නගන්න ඉරබටු තරුවේ
ඉරට හදට තනි රකින්න
සුවප්න විජිතයේ ......
රේ සිහිනෙන් හදට වඩින්
ඉරබටු තරුවේ ....
උබත් මමත් පමණඉ අද
සිහින නිම්නයේ ...
එක හදකට පෙම් බදින්න
අනන්තය දිගේ
විරහ හිතට පියනගන්න
ඉරබටු තරුවේ
නුබත් මමත් විතරඉ අද
පාලු වීදියේ
පදරචනය :උදිත වීරසිංහ
Subscribe to:
Post Comments (Atom)
No comments:
Post a Comment