තාරුකා නිදන නිලබර අහස යට
අදරෙත් සොරාගෙන නුබ නිදනවද
මග බලා හිදිමි ගනදුරු රෙයක් මෙද
සඳ සේම නෙගී එනතුරු හිතට නුබ
කෙළවරක් පෙනෙන නොපෙනෙන අහස යට
හිතුමතේ එත යන්නට හිතනවද
ඔය සිනා වතට පුරහද එබෙන විට
තාරුකා අතුල පිනි දිය පවස කිම
නෙතු පුරා නෙගෙන උණුසුම් කදුලකට
ඉඩ දෙන්න මගේ නෙතු යට සෙගවෙන්න
ඉදු නීල කෙල්ම සගවාගෙන ඉන්න
මම එවිත් බලා යන්නම් නොකියාම
පදරචනය ; උදිත වීරසිංහ
uba hamadama kiyana sinduwa...meka ubema thanuwakne....eth me net eke thiyena akuru prasne nathi unanam meka widinna thibuna...
ReplyDelete